W dniach 6-7 maja odbyło się już 6. spotkanie tokarzy – Drechsler-Forum Treffen (DFT), organizowane pod auspicjami forum internetowego drechsler-forum.de, a odbywające się co 2 lata w różnych zakątkach Niemiec. Zapraszamy na pierwszą część relacji z tego wydarzenia.
Na przestrzeni minionych 10 lat, odkąd odbyło się pierwsze spotkanie, wydarzenie to nabrało rangi europejskiej. W tym roku było widać i słychać wystawców, tokarzy i odwiedzających z Francji, Belgii, Holandii, Czech, Austrii, Szwajcarii czy Anglii. To już impreza rangi Grand Slam, na której muszą pojawić się wszyscy, którzy w branży coś znaczą.
Trudno wyobrazić sobie lepszą lokalizację tegorocznego spotkania niż Olbernhau, w malowniczym zakątku Rudaw (niem. Erzgebirge) w Saksonii, ok. 70 km na południowy zachód od Drezna. To niespełna 12.000 miasteczko, jak i najbliższe okolice, jest nie tylko prawdziwym zagłębiem tokarskim. Okoliczny region w ogóle pielęgnuje bogate tradycje rękodzieła artystycznego wytwarzanego z drewna. Słynne są tutejsze drewniane zabawki, ozdoby bożonarodzeniowe i wielkanocne, figurki dziadków do orzechów, Räuchermanna, świeczników Schwibbogen czy piramid bożonarodzeniowych.
W okolicznej miejscowości Seiffen, jakby żywcem wyjętej z katalogu zabawek, działające tam zrzeszenie skupia ok. 140 rękodzielników i zakładów rzemieślniczych.
W regionie rezyduje nie tylko bardzo aktywna lokalna grupa tokarzy (Drechselfreunde Erzgebirge), Olbernhau to także siedziba firmy Steinert, producenta i dystrybutora narzędzi, maszyn i akcesoriów tokarskich oraz głównego organizatora tegorocznego spotkania. Tu ma także siedzibę inny producent tokarek – firma Kreher, a we wspomnianym Seiffen – firma Ulbricht. Nagromadzenie kompetencji, pasji i zaangażowania, aż z nawiązką uzasadniało zorganizowanie wydarzenia w tym akurat miejscu.
Spotkanie zorganizowano na terenie Saigerhütte – zabytkowego kompleksu budowli, maszyn i narzędzi nawiązujących do tradycji hutnictwa tego regionu, sięgających roku 1537. Kompleks ten stanowił swego czasu centrum wytopu miedzi w Saksonii. Pokazy, wystawy i inne aktywności wokół spotkania odbywały się więc w rozproszeniu, w różnych częściach, budynkach i pomieszczeniach kompleksu. Miało to zarówno swój urok jak i ograniczenia, ze względu na nieustanny tłok w niewielkich i ciasnych obiektach.
Sympatycznym pomysłem było zaproszenie lokalnych grup z różnych części Niemiec (tzw. Stammtisch), ale przyjechali także goście z pobliskich Czech, a nawet z Brazylii! W przydzielonej każdej grupie budce nieustannie odbywały się ciekawe pokazy i wymiana doświadczeń.
Grupa z regionu Ren-Men (Rhein-Main Stammtisch) zaskoczyła dowcipem pokazując całą kolekcję zabawnych pokrywek na kufle.
Gościom z Brazylii można było pozazdrościć dostępu do ciekawych gatunków drewna.
Wrażenie robiły prace Czechów.
A koledzy z północy (Stammtisch Nord) znaleźli upodobanie w toczeniu drewnianych klamek do drzwi.
Rynek niemiecki obfituje w literaturę i materiały audiowizualne poświęcone toczeniu w drewnie. Mimo tego bogactwa na DFT premierę świętowała Encyklopedia Toczenia w Drewnie (Rolf, Martin i Roland Steinert). Zawiera ponad 800 haseł i tyle samo zdjęć i grafik. Cena premierowa – 35 EUR, później 39 EUR.
Odwiedzających z własnoręcznie wytoczonym nakryciem głowy widywaliśmy już podczas poprzedniej edycji. Niektórzy pasjonaci wyspecjalizowali się do perfekcji w tej technice.
W dwóch kolejnych odcinkach naszej relacji skupimy się na nowinkach technicznych oraz pokażemy i opiszemy, co ciekawego prezentowali przy tokarkach uznani artyści.
Przejdź do III części relacji.